21.09.2013.
Patogeneza pojedinih patoloških stadija dijabetičke nefropatije slabo je poznata. Kad bi bili poznati pojedini patofiziološki mehanizmi koji dovode do glomeruloskleroze, otvorile bi se mnoge kliničke mogućnosti za prevenciju završnoga stupnja i time sprječavanje terminalnoga stadija bubrežne insuficijencije, objavljeno je u Medixu.
Dijabetička nefropatija je najčešći uzrok terminalnog stadija kroničnoga bubrežnog zatajenja. Ne razviju svi bolesnici sa šećernom bolešću dijabetičku nefropatiju, što pokazuje da osim okolišnih čimbenika i genski čimbenici imaju važnu ulogu.
Patofiziološki mehanizam još nije u potpunosti istražen, a dosadašnje studije pokazuju da glikacija cirkulirajućih i intrarenalnih proteina, arterijska hipertenzija i intrarenalni poremećaji u hemodinamici putem raznih čimbenika rasta, citokina i kompleksnih signalnih putova dovode do razvoja dijabetičke nefropatije. Potrebna su daljnja istraživanja da bi se pronašao mehanizam koji bi omogućio terapijsko djelovanje i u prevenciji i u progresiji dijabetičke nefropatije.
Dajana Katičić, Josipa Josipović, Draško Pavlović
Zavod za nefrologiju i dijalizu, Klinika za unutarnje bolesti KBC-a Sestre milosrdnice, Zagreb
